• 
•  

View the embedded image gallery online at:
https://www.lauwerzijl.info/lauwerzijl_info/het-begin?tmpl=component&print=1&page=#sigProGalleria5b0aaed7f7

Rond de jaren 800-850 en in de jaren van de 12e eeuw heeft de Lauwerszee diepe zeegaten geslagen in het Westerkwartier. Het zeewater overspoelde zowel de omgeving van Aduard als van Surhuisterveen. In 1217 was Visvliet een zeehaven gebouwd op een zeewering.

Omstreeks 1300 werd een dijk gelegd om de Westerwaard. Het waren monniken die in 1315 te Visvliet een dijk aanlegden en een sluis bouwden in de Lauwers (bij de Friese brug). Het begin van het inpolderen begon hier, want in 1320 werd de Legewaard ingepolderd. Dat het niet altijd ging zoals men wilde, blijkt uit het volgende.

Van 1374 tot 1387 zijn er 5 grote watervloeden geweest, zodat men steeds weer nieuwe dijken moest aanleggen. Ten zuiden van wat eens Grijpskerk zou worden was in 1363 een aaneenschakeling van hoge gronden tussen de Westerhorn en Oxwerd, waarop boerderijen stonden. Een dijk verbond de boerderijen en deze was tevens zeewering.

Omstreeks 1400 waren de kwelders ten noorden van deze boerderijen zover aangegroeid dat ze werden ingedijkt. De dijk is er nog. Het is de Friesestraatweg en in Grijpskerk de Herestraat en de Molenstraat. Ook ten zuiden van wat nu Niezijl is werd een zeewering aangelegd. (1385) De vele eilandjes werden met elkaar verbonden vanaf Hilmaheerd te Westerhorn tot Noordhorn. Hierop stonden en staan nu nog boerderijen. Het Ipengat of ''De Kolk" tussen Niezijl en Noordhorn herinnert nog aan de St. Elisabethvloed. In 1421 drong daar het zeewater door de zeewering het land binnen. Ook de Allerheiligenvloed in l570 was een grote ramp voor deze omgeving.